Mikołaj Sakławski
ppor. rez. WP Urodził się 5 XII 1910 r. we wsi Ciszyca Przewozowa w guberni kieleckiej w rodzinie chłopskiej Adama i Marianny z Główków.
Wychowywał się w gronie trzech braci i trzech sióstr.
Po ukończeniu szkoły powszechnej w Józefowie nad Wisłą podjął naukę
w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Solcu nad Wisłą.
W maju 1931 r. zdał egzamin maturalny i wraz ze świadectwem dojrzałości uzyskał dyplom nauczyciela szkół powszechnych, uprawniający do nauczania
w publicznych i prywatnych placówkach tego szczebla szkolnego.
Wkrótce potem otrzymał powołanie do wojska i z dniem 15 VIII 1931 r. został skierowany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. Ukończył ją 30 VI 1932 r. z wynikiem dobrym i został zwolniony do rezerwy.
W dwa miesiące później ( 1 IX ) rozpoczął pracę w szkole powszechnej
w Ciężkowicach w powiecie tarnowskim. W 1933 r. odbył się 6-tygodniowe
( 26 VI-5 VIII ) ćwiczenia rezerwy w 2. pp. Leg. w Sandomierzu, podczas których doskonalił swoje umiejętności w zakresie dowodzenia plutonem piechoty.
W następstwie uzyskania za ćwiczenia bardzo dobrej oceny został mianowany podporucznikiem rezerwy w korpusie osobowym oficerów piechoty
ze starszeństwem od 1 I 1934 r. Uczył już wówczas w szkole powszechnej
w Końskich, gdzie jednocześnie z zamiłowaniem pracował z młodzieżą skupioną w drużynie harcerskiej i w szkolnym zespole artystycznym.
Pracę z młodzieżą ułatwiały mu uzdolnienia muzyczne.
Potrafił między innymi pięknie grać na skrzypcach.
W 1935 r. odbył pięciotygodniowe ( 6 VII-31 VIII ) ćwiczenia rezerwy
w 2. pp Leg. w Sandomierzu.
Pracując w szkole powszechnej, podjął w 1937 r. studia eksternistyczne
w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie.
Był urodzonym społecznikiem i z pasja oddawał się pracy społecznej na niwie kulturalno-oświatowej.
Wraz z kolegami i koleżankami z wolnej Wszechnicy Polskiej przygotował przedstawienie wesela wiejskiego, w którym grał rolę „Pana Młodego”. Przedstawienie to zostało zaprezentowane w lipcu 1939 r. w Bystrzycy nad Olzą, a następnie w sierpniu w Wacynie koło Radomia, gdzie znajdowała się szkoła rolnicza. Tam właśnie wraz z zespołem miał odbywać praktykę do 15 IX 1939 r. Być może z tego względu nie został zmobilizowany.
Wobec narastającej groźby wybuchu wojny pożegnał się w końcu sierpnia
z rodzeństwem na nadwiślańskiej plaży w rodzinnej miejscowości Ciszyca Przewozowa i zgłosił się na ochotnika do wojska.
Nie otrzymał jednak przydziału i w pierwszych dniach września 1939r. wyruszył przez Puławy do Lublina. Po drodze zdążył przebrać się w mundur wojskowy i po dotarciu do Lublina zgłosił się do Komendy Rejonowej Uzupełnień, gdzie otrzymał skierowanie do oddziałów formowanych w rejonie Chełma.
Do niewoli sowieckiej dostał się po 25 IX 1939 r. w bliżej nie znanych okolicznościach. Został osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku, skąd wysłał jedną kartę pocztową do swojego ojca, która dotarła tuż przed Bożym Narodzeniem 1939 r.
Donosił w niej o swoim pobycie w obozie w Kozielsku i o tym, że jeńcy mają być przeniesieni w inne miejsce. W kozielskim obozie przebywał co najmniej
do 16 IV 1940 r., po czym został wywieziony do Lasu Katyńskiego
i tam zamordowany.
Na NKWD-owskiej liście wywozowej nr 035/1 z 16 IV 1940 r. jego nazwisko figuruje pod pozycją 63 ( teczka personalna nr 1805 ).
Był kawalerem, nie założył własnej rodziny.
Żyjący członkowie rodziny, znajomi i koledzy z Seminarium Nauczycielskiego w Solcu zapamiętali go jako gorącego patriotę, człowieka wielkiej pogody ducha, życzliwego i otwartego na wszystko.
Władysław Sakławski, brat
Olga Szymona, bratanica
Źródło: CAW, AP 9870, 24009; A. Moszyński, Lista katyńska, s. 168 ( podany jako Saterawski ); Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, wstęp i oprac. A. L. Szcześniak, Warszawa 1989, s. 145 ( podany jako Saterawski ); J. Tucholski, Mord w Katyniu, s. 209 ( podany jako Saterawski), 679. ( Biogram sporządził A. W.)
|
